– Meeuw & Mats (Hans & Grietje)

P
 
 
apa Marin is laaiend trots!!! Zijn dochter Meeuw, die begin deze maand 14 is geworden) publiceerde gisteren op haar Facebook prikbord het onderstaande verhaal.

Help, ik ben besmet met het verhalenvirus

Hans & Grietje Meeuw en Mats; The REAL story

Bijna iedereen kent het verhaal van Hans & Grietje, maar eigenlijk waren het Meeuw & Mats die dat hadden meegemaakt. Hans wilde graag beroemd worden en had het verhaal gestolen en veranderd. Helaas weten maar weinig mensen dat. Het verhaal zou: “Meeuw & Mats” moeten heten. “Hans & Grietje” is ouwe (peper) koek. Hier dus het echte verhaal.

Pak een atlas en zoek daar Europa. Als je bij Europa bent, zoek dan dat kleine stipje Nederland. Ga naar de kaart van Nederland en zoek daar Noord Holland. Ga naar de kaart Noord Holland en zoek dan Amsterdam. Pak dan je computer en zoek Amsterdam Zuid op, dan “De Pijp” en daar 2e van der Helststraat 103². Dat is een klein huisje in een gezellige buurt.

Op een avond/nacht (is 23:00 uur avond of nacht?) maakten 2 mensen ruzie. De vrouw krijste: “Die kinderen kosten veel te veel geld. Mijn vriendinnen shoppen elke week, ik maar één keer per maand! We zouden de kinderen moeten dumpen, maar ik heb gehoord dat er geen kinderasiel is,en bij het dierenasiel tellen ze kinderen niet mee als dieren. We moeten ze maar kwijtraken. Morgen ga ik met ze naar de kermis, daar raken ze me vast wel kwijt.” De vader vond het maar niets, maar iedereen weet, dat als een vrouw eenmaal iets in haar hoofd heeft, haar man dan geen keus meer heeft.

Meeuw was nog wakker en hoorde het hele verhaal. Ze vertelde het Mats, die begon te huilen. “Geen zorgen Mats, alles komt goed, ik neem gewoon mijn nieuwe mobieltje mee. Dat heeft een gps app. Dan kunnen we gewoon niet verdwalen,” zei Meeuw vol vertrouwen. Zo gezegd zo gedaan. De moeder was zo aardig, om met de kinderen naar de kermis te gaan, maar bij de suikerspinnenkraam raakten ze elkaar “kwijt”.

Toen de moeder een uur later thuis kwam en ze wilden gaan eten, ging de bel. Het waren Mats en Meeuw. De vader was blij en gaf ze een hele grote knuffel. De moeder moest zich maar inhouden. Dat ging een week goed, maar na die week begon de moeder weer te zeuren dat de kinderen toch veel te duur waren en dat ze het opnieuw moesten proberen, maar dan in de stad. Eerst haalde de moeder de gps-app van het mobieltje. De kinderen hoorden alles en Mats huilde weer. Meeuw sprak: “Rustig Mats, alles komt goed.” Toen ze merkten dat de gps-app weg was, bedachten ze:dat ze een spoor zouden kunnen maken met de tien-cent-stukjes van ons zakgeld,” en dat deden ze. De volgende dag, gingen ze shoppen en daarna naar Bart Smit. Daar liep de moeder weg zonder dat de kinderen het merkten. Zodra de kinderen door hadden dat hun moeder was verdwenen, gingen ze op zoek naar de tien-cent-stukjes, maar andere mensen hadden het geld opgeraapt. Ze waren verdwaald!
Het werd donker en ze hadden honger. Ze zagen een Jamin. Ze kwamen dichterbij en begonnen van het snoep te eten. Mats zei: “Mag dat wel?” Maar Meeuw had honger en zei dat het vast wel zou mogen, dus ze aten.

Opeens kwam de manager binnen en zei: “Knibbel knabbel knuisje, wie komt er in mijn Jamin?” Dat maakte ze bang. Meeuw zei: “Sorry meneer maar we hadden honger.” De manager zei: “Oké, kom dan maar lekker eten en ga daarna lekker hier in dit bed slapen.” Dat deden ze, maar toen ze wakker werden, zat Mats in een kooi en de manager gniffelde: “Ik ga je als reclame gebruiken; je moet dag en nacht in de winkel staan, dan word je heel dik. Dan maak ik een chocoladebeeld van je en wil iedereen mijn snoep kopen, omdat ze zien hoe lekker het is. Meeuw moest Mats toen iedere dag voeren, Mats was nog niet dik genoeg. Hij vroeg: “Kun je me een dunne nep hand geven, zodat ik geen reclame meer hoef te maken?” Meeuw deed dat. Na een half jaar vond de manager Mats toch dik genoeg. Mats moest in de chocolade-machine, die misschien wel dodelijk zou zijn. Meeuw zei: “Ik weet niet hoe dat ding werkt.” De manager legde het uit. “Maar hoe weet ik dan of die chocolade heet genoeg is?” vroeg Meeuw. “Dan proef je een beetje.” zei de hij, maar, ik doe zelf wel, jij bent ook nergens goed voor!” Hij bukte zich om te proeven. Meeuw bevrijdde vast haar broertje en samen duwden ze de manager in de chocolade-machine. Die was inderdaad dodelijk. Er was heel veel geld in de winkel. Ze propten het in hun rugzak en in hun schoenen. Ook vonden ze de eigendoms akte van de winkelketen. Bepakt en bezakt met geld en snoep gingen ze op zoek naar huis.

Toen ze eindelijk thuiskwamen, gaf de vader hen een hele grote knuffel en de moeder had ze ook wel gemist. Ze deed haar ene arm om Mats heen en de andere om Meeuw. Toen ze hen wilde knuffelen, zag ze het geld. Ze gaf hen een hele grote knuffel en luisterde samen met de vader naar het verhaal van de kinderen en hadden bijna nooit meer ruzie.

Pak een atlas en zoek daar Europa. Als je bij Europa bent, zoek dan dat kleine stipje Nederland. Ga naar de kaart van Nederland en zoek daar Noord Holland. Ga naar de kaart Noord Holland en zoek dan Amsterdam. Pak dan je computer en zoek Amsterdam Zuid op, dan “De Pijp” en daar 2e van der Helststraat 103². Dat is een klein huisje, waar een gezin woonde, dat van liefde was vervuld.

Tips en feedback zijn welkom♥