Synopsis van het verhaal “Augustus”

Losje naar het magisch realistische sprookje van de Duits Oostenrijkse auteur Hermann Hesse. Verteltijd ca. 35 minuten

Let op, bevat spoilers!

Augustus kreeg – als baby, door zijn moeder – de wens ingefluisterd: “Ik wil, dat als je iemand aankijkt, die ander niet anders kan, dan onvoorwaardelijk van je te houden.” De wens komt uit en Augustus wordt inderdaad door iedereen op handen gedragen. Het maakt hem echter niet gelukkig, in tegendeel. Hij weet, dat hij de waardering die hij krijgt niet verdiend. Niemand geeft hem ooit feedback. Hij ontwikkelt niets. Noch in sociaal opzicht, noch qua vaardigheden om in zijn behoeftes te kunnen voorzien. Hij begint in toenemende mate neer te kijken op zichzelf en zijn omgeving en het leven zelf. Uiteindelijk besluit hij een einde aan zijn leven te maken, maar krijgt een herkansing in de vorm van een nieuwe wens, die de oude zal overschrijven. Hij kiest: “Ik wil, dat als ik iemand aankijk, ik niet anders kan, dan onvoorwaardelijk van die persoon te houden!” Op dat zelfde moment is de oude wens niet langer van kracht en iedereen keert zich van Augustus af. Hij leert zichzelf een ambacht en trekt in z’n eentje door de wereld, tot iemand hem eindelijk een spiegel voorhoud. Eindelijk houdt Augustus van zichzelf.

(om de sfeer van de vertelling te proeven is hier een link naar een amateuropname van het begin van de voorstelling)